Bericht vanuit de fractie: betaalbare woningen

Gisterenavond (26 januari) is een collegevoorstel voor een ‘doelgroepenverordening’ door de gemeenteraad aangenomen. Deze verordening is een instrument om woningen betaalbaar te houden.

Op initiatief van P21 heeft de Raad bij verschillende gelegenheid gevraagd om concrete maatregelen die de woningspeculatie moeten tegengaan en die de schaarse woningen ook bereikbaar moeten maken voor mensen die het niet zo breed hebben, die geen vermogende ouders hebben, die geen overwaarde te gelde kunnen maken, kortom de lagere en de middeninkomens tot, zeg anderhalf keer modaal, ongeveer Euro 60.000.

De woningmarkt is uit zijn voegen is geraakt. En nu zitten de gemeentes met de gebakken peren. Onbetaalbare koop- en huurwoningen voor de mensen die gemeentes en de samenleving draaiende houden, de werknemers in de zorg, de politieagenten, onderwijzers, gemeenteambtenaren, enzovoort enzovoort.

Gemeentes kunnen niet zoveel, want de woningmarkt wordt op landelijk niveau gevormd. Maar ze doen wat ze kunnen, en daarom is deze doelgroepenverordening bijzonder welkom. Die gaat er hopelijk mede voor zorgen dat sociale koopwoningen, sociale huurwoningen en middenhuurwoningen beschikbaar blijven voor de doelgroepen waarvoor die woningen bedoeld zijn.

Over doelgroepen, ik heb nog nooit een doelgroep in levenden lijve voor me gezien. Wel Mariët, ambtenaar bij de gemeente, 32, werkt drie dagen in de week in salarisschaal 10, trede 5, jaarsalaris Euro 32.000 (bij volledige baan Euro 47.000). Meester Arjen op de Bongerd, 35, staat tien jaar voor de klas, werkt drie dagen in de week en verdient Euro 45.000 bruto per jaar. Of brigadier Chantal van de politie in Zeist, salarisschaal 10, 34, die zit op Euro 36.000. Of ambtenaar verpleegkundige Harm, vijf jaar ervaring, 29, Euro 35.000. Die verdienen te veel voor een sociale huurwoning, en te weinig om een huis te kunnen kopen. En zelfs als Harm en Chantal een setje zijn en samen een huis willen kopen – het lijkt mij als politieagente eigenlijk verplicht een verpleegkundige partner te hebben gezien de verharding van de samenleving en vice versa -, met Euro 70.000, aan verzamelinkomen kunnen ze net een hypotheek van Euro 330.000 krijgen.

Wij willen er maar mee zeggen, hartstikke leuk zo’n doelgroepenverordening, maar er moeten wel huizen zijn die bereikbaar zijn voor deze mensen, de doelgroepen. En dan zijn niet meteen huizen van Euro 405.000, de NHG grens. Daarvoor moet je 90.000 euro per jaar verdienen. Dat is immers 2 keer de daeb-norm, de rijkste 20% van de inwoners van Nederland. Dat is geen sociale koop meer. Daar moet in onze nieuwbouwplannen een mouw aan gepast worden.

Nou is dit instrument (de doelgroepenverordening) een noodverband – kijk naar de hoogte van de sanctie, daar lach je om met een ton overwaarde. Wij vinden dat ook andere middelen in de eerste-hulptas van de gemeente moeten worden ingezet zoals het Maatschappelijk gebonden eigendom. We stellen ons vooralsnog tevreden met het vooruitzicht dat die in een later stadium gebruikt gaan worden. Alles om te voorkomen dat nieuwbouw ruimte biedt aan speculatie.

Koen van Gulik, Raadslid P21